Wysokie stężenia pyłów PM10 i 2,5

W związku z tym, że ostatnio, poprzez aplikację DYMielec, obserwujecie niepokojąco wysokie stężenie pyłów PM10 i PM2,5, przekraczający ustalone przez Ministerstwo Środowiska normy, nawet 7-krotnie, przypominamy Wam czym są te zanieczyszczenia.

Pył zawieszony PM10

Drobny pył zawieszony PM10 (particulate matter) jest mieszaniną substancji organicznych i nieorganicznych zawierającą substancje toksyczne, takie jak wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (m.in. benzo(a)piren, metale ciężkie oraz dioksyny i furany).

Poziom dopuszczalny stężenia średniodobowego dla pyłu PM10 wynosi 50 µg/m3 i może być przekraczany nie więcej niż 35 razy w ciągu roku.
Poziom dopuszczalny stężenia średniorocznego wynosi 40 µg/m3.
200 µg/m3 to poziom informowania dla stężenia 24-godzinnego.
300 µg/m3 to poziom alarmowy dla stężenia 24-godzinnego.

Pył przedostaje się do organizmu przede wszystkim przez drogi oddechowe lub pośrednio przez układ pokarmowy, kiedy spożywana jest skażona żywność (szczególnie dotyczy to metali ciężkich). Stwierdzono, że cząstki o średnicach większych od 10 μm zatrzymują się w górnych odcinkach dróg oddechowych, skąd są wydalane. Pył zawieszony PM10 przenika do płuc, ale się tam nie akumuluje, może akumulować się w górnych odcinkach dróg oddechowych.

Grupą szczególnie narażoną na negatywne oddziaływanie pyłów są osoby starsze, dzieci i osoby cierpiące na choroby dróg oddechowych i układu krwionośnego.

Pył zawieszony PM2,5

Pył zawieszony PM2,5 (particulate matter) jest mieszaniną substancji organicznych i nieorganicznych. Do atmosfery emitowany jest jako zanieczyszczenie pierwotne powstające w wyniku procesów antropogenicznych i naturalnych oraz jako zanieczyszczenie wtórne, powstające w wyniku przemian dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, amoniaku, lotnych związków organicznych i trwałych związków organicznych.

Pył PM2,5 jest również zanieczyszczeniem transgranicznym, transportowanym na odległość do 2500 km. W powietrzu może pozostawać przez wiele dni lub tygodni, a sedymentacja i opady nie usuwają go z atmosfery.

Pył zawieszony PM2,5 przenika do najgłębszych partii płuc, gdzie jest akumulowany, stanowiąc poważny czynnik chorobotwórczy, osiada na ściankach pęcherzyków płucnych utrudniając wymianę gazową, powodują podrażnienie naskórka i śluzówki, zapalenie górnych dróg oddechowych oraz wywołując choroby alergiczne, astmę, nowotwory płuc, gardła i krtani.

27 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2013
25 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2015
20 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2020

                                                                                                                     Źródło: Polska Zielona Sieć